Efekt Dunninga-Krugera

Efekt Dunninga-Krugera – zjawisko psychologiczne polegające na tym, że:

• osoby niewykwalifikowane w jakiejś dziedzinie życia mają tendencję do przeceniania swoich umiejętności w tej dziedzinie,
• podczas gdy osoby wysoko wykwalifikowane mają tendencję do zaniżania oceny swoich umiejętności

 

Inwestorzy lubią oceniać siebie, jako znających się na inwestowaniu.

Czasem mówię, że jeśli chcesz sobie popsuć humor to porozmawiaj z innym inwestorem. Opowie Ci on o swoich wspaniałych inwestycjach, o akcjach jakie kupił i na nich zarobił.

Prawda jest niestety zazwyczaj inna – ponieważ nikt nie lubi przyznawać się do porażek to ukrywa je tworząc wizerunek człowieka sukcesu.

Czasem nawet znani blogerzy nie potrafią inwestować, a tylko ładnie opowiadać o inwestowaniu!

W czasie hossy, kiedy większość na giełdzie zarabia wyrastają „guru inwestycyjni” głośno chwalący się swoimi chwilowymi sukcesami.

Takich unikaj!

 

Wracając jednak do efektu Dunninga-Krugera przypomniał mi się patrząc na dyskusję na Twiterze o podejściu Warrena Buffetta do dywersyfikacji : https://twitter.com/LeonidasGpw/status/1526823917234659328

Portfel Buffetta wskazuje, że pomimo dużej ilości akcji w portfelu nie zachowuje klasycznej dywersyfikacji.

Co więcej przytaczane są słowa Buffetta „We think diversification makes very little sense for anyone that knows what they’re doing” .

Kluczowa jest jednak końcówka „dla tych, którzy wiedzą co robią”.

I tu wracamy do efektu Duninga-Krugera i przykrej prawdy, że zdecydowana większość inwestorów przecenia swoje umiejętności inwestycyjne.

A zatem jeśli myślisz, że te słowa skierował Buffett do Ciebie to zadaj sobie pytanie ile lat już inwestujesz i jakie masz długookresowe wyniki w różnych fazach rynku.

Ja jednak stawiam tezę, że większość inwestorów powinna stosować dywersyfikację, bo niestety zbyt często ich decyzje inwestycyjne oparte są na kruchym lodzie.